پس از زندان، «بچه های بد» در تلاشند تا دوباره در جامعه جای بگیرند – و توسط یک گروه جدید از دزدان به رفتارهای پیشین خود کشیده می شوند.
لذت اصلی انیمیشن خودخوانده «بچه های بد» – فیلم سال ۲۰۲۲ که بر اساس کتابی به همین نام ساخته شده است – در چگونگی ترکیب اکشن سرقت به سبک «یازده یار اوشن» با فیزیک مضحک به سبک «لونی تونز» بود. این دنباله هم، مانند نسخه پیشین خود، یک استعاره اخلاقی را بر روی همه اینها بنا می کند، گرچه این بار با کمی مدارای کمتر نسبت به تماشاگران جوان از طریق لطیفه های بچگانه.
ما گرگ (سام راکول، که بهترین ادای خود از کلونی را ارائه می دهد)، مار (مارک مارون)، رتیل (آکوافینا)، کوسه (کریگ رابینسون) و پیرانا (آنتونی راموس، که با اندک ترین ها کار می کند) را می بینیم که همگی در تلاش هستند تا پس از گذراندن دوره حبس، بخشی از دنیای نرمال شوند. اخطارهای اخراج و قبض های عقب افتاده سر می رسند، در حالی که پیشنهادات شغلی مانند یک سراب به نظر می رسند. سبک زندگی جنایی که ترک کرده اند، به سرعت جذاب تر می شود، به ویژه وقتی که آنتاگونیست های جدید این پرسش را از آنها می کنند: چرا باید سعی کنند در جهانی جای بگیرند که هرگز به آنها اعتماد نخواهد کرد؟
در بیشتر موارد، کمدی این بار به مراتب تندتر است.
مشکلات ادغام دوباره، یک خط داستانی جالب برای یک فیلم خانوادگی است و دنباله ای رضایت بخش برای قسمت اول است که به طور مختصر به محدودیت های زندان برای اصلاح هر کسی اشاره کرد. اینها تم هایی هستند که از بالای سر مخاطبان جوانش می گذرند، اما همچنان قابل توجه است، حتی در حالی که «بچه های بد ۲» پاسخ های نسبتاً ساده ای برای پرسش هایی که مطرح می کند، می یابد. یکی از شخصیت ها در پاسخ به دیگری که به درستی اشاره می کند که فائق آمدن بر برخی از پیش داوری ها دشوار است، اصرار می کند: «احترام به دست می آید!»
همانطور که در قسمت نخست، پیر پریفل، کارگردان بازگشته، به سرگرمی کارتونی انیمه دزدان جنتلمن «لوپن سوم» به عنوان یک ستاره راهنما تکیه می کند – می توانید آن را در چگونگی تلاش ولف برای شنا کردن در هوا یا در رابطه عاشقانه/نفرت انگیز بین بچه های بد و کمیسر پلیس عضلانی ببینید. این حس توسط سبک های گرافیکی و پویای انیمیشن آن تقویت می شود، که از نقاشی های دو بعدی در یک فضای سه بعدی برای تاکید بصری عجیب و غریب، جلوه های ویژه یا بافت استفاده می کند.
در حالی که نوشتن ممکن است کمی بیش از حد شیرین باشد – یکی از عناصر اصلی فیلم “MacGuffinite” نامیده می شود – در بیشتر موارد کمدی این بار به مراتب تندتر است، به خصوص از آنجا که در میان تصاویر بسیار دوست داشتنی و الهام گرفته از انیمه کار می کند. برخی از لطیفه های ساده اما کوبنده، تعقیب و گریزهای آشفته تر را می شکنند، در حالی که به نظر می رسد دیالوگ ها تلاش بیشتری برای ارائه چیزی برای سرگرم کردن مخاطبان والدین انجام می دهند، علی رغم پافشاری مداوم آن بر لطیفه های بیش از حد مربوط به گاز معده. اما، همانطور که خود فیلم نشان می دهد، اصلاح زمان و شکیبایی می خواهد.
اگرچه می تواند قابل پیش بینی و اندکی ساده باشد، The Bad Guys 2 برخی از ناامیدی های قسمت نخست را جبران می کند – حس شوخ طبعی تندتر و (کمی) بالغ تر را به انیمیشن کارتونی جذاب خود می بخشد.
دیدگاهتان را بنویسید