در پایان قرن هجدهم، چهار پادشاهی بزرگ در هاوایی مشغول نبرد با یکدیگر هستند. کایانا (جیسون موموآ)، رئیس جنگجو که تجربه او از جزایر فراتر رفته، در تلاش است تا آنها را در رویارویی با استعمار اروپا متحد کند.
در آثاری همچون Dune، See یا Game Of Thrones، ساختار بدنی چشمگیر جیسون موموآ همواره به شکلی بی‌رحمانه به کار گرفته شده است. در هر لبخند یا نعره جنگی او، یک نیروی ذاتی وجود دارد، از نوعی که قادر است به سادگی آثار استودیویی را نابود کند. از این رو، به نظر می‌رسد شایسته است که بهترین نقش‌آفرینی موموآ تا به امروز، بر اساس یک جنگجوی واقعی باشد که برای همیشه تاریخ سرزمین مادری‌اش هاوایی را، در آن سوی اقیانوس از هالیوود، دگرگون ساخت.
موموآ (که همچنین یکی از خالقان سریال، نویسنده و کارگردان قسمت عظیم نهم است) نقش کایانا، یک جنگجوی بومی هاوایی واقعی از تاریخ را ایفا می‌کند. در اپیزود نخست، به نظر می‌رسد موموآ تقریباً در حال ایفای نقش Aquaman است، به درون اقیانوس می‌پرد و با یک کوسه درگیر می‌شود، اما این نقش در حقیقت بهترین عملکرد او به عنوان یک بازیگر دراماتیک به شمار می‌رود. این غول‌پیکر در هر صحنه، چه در حال صحبت به زبان مادری Ōlelo Hawai‘i باشد و چه با لنگ به تن وارد نبرد شود، حکمرانی می‌کند.
Chief Of War به شکلی قابل تحسین به نظر می‌رسد اما هنوز نیازمند اثبات است.
در کنار آن پوشش نه‌چندان فروتنانه، این نمایش آکنده از لباس‌های پر زرق و برق و مجللی است که نشان‌دهنده توجه نمایش به جزئیات است. تمامی اجزا، از سلاح‌ها گرفته تا قایق‌ها، با استفاده از شیوه‌های سنتی بازسازی شده‌اند – درجه‌ای از اصالت که نبردهای پرشکوه را پایه‌گذاری می‌کند. بازیگران عمدتاً پلی‌نزیایی نیز حمایت قوی‌ای را ارائه می‌نمایند.
اما در میان چندین صحنه بزرگ نمایش، طرح داستانی تا حدودی بی‌هدف به نظر می‌رسد. این درام، فشرده اما کماکان فاقد عمق، در مقایسه با نمایش‌های تاریخی-تخیلی مشابه مانند Shōgun، ناخوشایند است. یک مسئله این است که بدانید در حال خلق اثری مهم هستید و مسئله دیگر این است که به طور کامل حق مطلب را در مورد آن روایت ادا کنید. از این منظر، Chief Of War به شکلی قابل تحسین به نظر می‌رسد اما هنوز برای اثبات خود نیازمند تلاش است.
با این وجود، موموآ بیش از حد مورد نیاز خود را ثابت کرده است – نه تنها در مقام یک بازیگر، بلکه در پوشیدن چندین کلاه نویسندگی/کارگردانی/همکاری در خلق. بر اساس شیوه پایان‌بندی، Chief Of War همچنان می‌تواند برای به اشتراک گذاشتن بیشتر این داستان جذاب بازگردد. امیدواریم دفعه بعد دقیق‌تر به هدف بزند.
شاهکار موموآ ضربه‌ای بی‌رحمانه در فصول پرحادثه تاریخ هاوایی وارد می‌کند، که برای مدتی طولانی نادیده گرفته شده و نمایش آن بر روی پرده بسیار دیر است – اما شما آرزو می‌کنید که لحظات آرام‌تر نیز به اندازه نبردهای وحشیانه اهمیت داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید