هیچکس 2

نقطه‌ی قوت اصلی فیلم هیچ‌کس محصول ۲۰۲۱، باب اودنکرک بود که در نقش یک شخصیت شرور ظاهر شد: کمدین سابق و ستاره‌ی بهتره با ساول تماس بگیری که بر خلاف نقش‌های معمولش، نقش یک قاتل بی‌رحم و بی‌روح را ایفا می‌کرد که به هیچ وجه نباید او را خشمگین کرد. اگرچه این تازگی مدت‌هاست که از بین رفته، اما همین موضوع در مورد دنباله‌ی غیرضروری اما مهیج تیمو تجاهجانتو نیز صدق می‌کند. دنباله.

تأکید بر خانواده در این قسمت یک پیشرفت خوشایند است، همانطور که تغییر لوکیشن‌ها نیز هست. تجاهجانتو در هر صحنه به حال و هوای تعطیلات تابستانی متمایل می‌شود، زیرا هاچ (اودنکرک) مشتاق است که با خانواده‌اش در پلامرویل، یکی از محدود مکان‌هایی که در آن احساس خوبی دارد، “خاطره بسازد”. به نظر می‌رسد این برنامه در حال اجرا است، تا اینکه، طبق معمول هاچ، یک اتفاق در یک سالن بازی به سرعت بالا می‌گیرد.

این یک شروع امیدوارکننده است، اما پیشرفت پویایی روابط در فیلمنامه‌ی درک کولستاد و آرون رابین به طرز ناامیدکننده‌ای سطحی است. یک ایده‌ی تکراری در مورد اینکه پسران از پدرانشان بهتر هستند، در نهایت چیزی فراتر از یک کلیشه نیست و به سادگی حل می‌شود. در همین حال، بکا همسر هاچ (با بازی مجدد کانی نیلسن) به طور قابل درکی از ناتوانی شوهرش در عمل به وعده‌هایش و کنترل خشمش ناراحت است – تا اینکه دیگر ناراحت نیست.

خوشبختانه، صحنه‌های اکشن به جبران برخی از ضعف‌های داستان‌پردازی کمک می‌کنند. در حالی که هیچ صحنه‌ای به سطح سکانس شلوغ اتوبوس در فیلم اول نمی‌رسد، تجاهجانتو – یک کارگردان کاربلد و باتجربه سینمای اندونزی – به خوبی از پس این کار برمی‌آید که به هر صحنه‌ی اکشن، ویژگی‌های منحصربه‌فرد خودش را بدهد. در بیشتر مواقع، او با کمال میل اجازه می‌دهد صداهای درگیری قبل از اینکه دوربین به صحنه‌ی کشتار برسد، شنیده شوند – یک ترفند مؤثر – و در کل، تصمیم به فدا کردن خشونت به خاطر رنگ، به خوبی جواب می‌دهد.

همه‌چیز در یک رویارویی در پرده‌ی پایانی در یک شهربازی به اوج خود می‌رسد که دقیقاً به اندازه‌ی کافی از نظر غیرمنطقی بودن، مضحک است، با حضور کریستوفر لوید، RZA که به اندازه‌ی کافی از او استفاده نشده است، و حتی نیلسن که به آن‌ها نیز اجازه داده می‌شود در این تفریح سهیم باشند. شخصیت منفی داستان تا حدودی کم‌اثر است: پس از یک سکانس ابتدایی عالی، لندینا با بازی شارون استون بیشتر از اینکه یک نقش یکپارچه باشد، مجموعه‌ای تصادفی از رفتارهای غیرعادی است که در کنار هم قرار گرفته‌اند و به یک کل رضایت‌بخش تبدیل نمی‌شوند. او همچنین صحنه‌های زیادی را با هاچ ندارد، که تا حدودی از تأثیر او می‌کاهد. با این وجود، اودنکرک در نقش قهرمان اکشن خسته و عبوس، در طول فیلم حضوری جذاب دارد. او کسی است که ارزش وقت گذاشتن را دارد.