The Bride (Uma Thurman) hunts down the fellow assassins who left her for dead, cutting a vengeful warpath to her former boss and lover.
هر فیلمی از کوئنتین تارانتینو به عنوان ادای احترامی به سلیقه او در فیلمهای دیگر عمل میکند. اما این موضوع در مورد بیل را بکش، حماسه سینمای درجه ب فوقالعاده خشونتآمیز که مملو از وسواسهای کارمندی ویدیویی است – نمایشهای سامورایی، کونگفو، مناظر وسترن اسپاگتی، پاشیدن انیمه – صدق میکند و به همین دلیل نتوانست به صورت یک تکه به سینماها راه یابد. تماشاگران در ابتدا اودیسه انتقامجویانه عروس (اوما تورمن) را در دو قسمت بلند سینمایی که با فاصله شش ماه اکران شدند، تجربه کردند. با این حال، تارانتینو همیشه معتقد بوده که بیل را بکش یک فیلم است، صرف نظر از اینکه نیمههای آن از نظر سبکی چقدر متمایز به نظر میرسند. و پس از سالها نمایش نادر، طرفداران در سراسر جهان اکنون این فرصت را پیدا میکنند تا نسخه بازسازیشده او را در پرده بزرگ با تمام شکوه بیش از چهار ساعتهاش تماشا کنند.
کسانی که انتظار تجربهای کاملاً متفاوت را دارند ممکن است از این که برش کامل هنوز چقدر شبیه به بیل دوشاخه شده است، شگفتزده شوند، فقط بدون نیاز به تعویض دیسک یا بازگشت به منوی پخش. حذفها بیشتر از اضافات هستند. پیشنمایش مینیاتوری جلد ۲ و خلاصه شکستن دیوار چهارم جلد ۱ حذف شدهاند – هر دو به همان تمیزی که اکنون میبینیم عروس تورمن بازوی دومی را از یک دشمن جدا میکند. مهمتر از آن، حداقل برای کسانی که با این داستان آشنا نیستند، حذف اسپویل نیمهوقت است که برای تحریک انتظار برای رویارویی نهایی طراحی شده بود. به درک واصل شود آن افشاگری مخرب.
به هم دوختن دوباره این حماسه واقعاً باعث بهبود، خب، کل ماجرای خونین میشود.
در حالی که برجستهترین سکانس تارانتینو زمانی به طور موقت به سیاه و سفید برش میخورد تا سانسورچیان وحشتزده را راضی کند، نزاع باشکوه همه دستهای قطعشده در یک کلوپ شبانه در توکیو اکنون به صورت تمام رنگی پخش میشود. برای کسانی که حتی تشنهتر از این اثر بیشتر-است-بهتر-است هستند، QT فوتیج جدیدی اضافه کرده است: یک “فصل گمشده” انیمیشنی از داستان پیدایش خونین رئیس جنایتکار صعودی لوسی لیو، او-رن. دیدن اینکه یک گنده لات منفور دیگر به سزای وحشتناکش میرسد لذتبخش است، اما همچنین میتوانید درک کنید که چرا این پنج دقیقه انفجاری اما غیرضروری هرگز به برش نهایی راه نیافت.
نه، جاذبه واقعی در اینجا فرصتی است برای دیدن بیل را بکش همانطور که تارانتینو در نظر داشت، بزرگ و تا حد زیادی بدون سانسور. به هم دوختن دوباره این حماسه واقعاً باعث بهبود، خب، کل ماجرای خونین میشود: در حالی که جلد ۲ پس از هیجانات حرکتی بیشتر جلد ۱ کمی ضد اوج به نظر میرسید، این دو به زیبایی در یک نشست با یکدیگر تکمیل میشوند، طراحی زیرکانه رابطه یین-یانگ آنها در کانون واضحتری قرار میگیرد. حتی به صورت تکهتکه، بیل را بکش همواره به عنوان خالصترین بیان تخیل QT، تغذیه مستقیم به مغز معتاد به فیلم او به نظر میرسیده است. معلوم شد که این جریان سیال ذهن حتی زمانی که بدون وقفه جریان مییابد، هیجانانگیزتر است.
تقلید هیجانانگیز کوئنتین تارانتینو از تصاویر ژانری شرقی و غربی به شکل یک اثر بزرگ و عظیم به سینماها بازمیگردد. کاملتر شدن آن حتی بهتر است.
