بلاگ

تنها یک دور رقابت در وایلدگیت کافی بود تا ظرفیت نهفته در آشفتگی فضایی PvPvE آن را ببینیم. هرج و مرج ناشی از همکاری تنگاتنگ برای هدایت یک سفینه فضایی، جست‌وجو در سیاه‌چاله‌های PvE به منظور غارت، و عقب راندن خدمه‌های رقیب، رقابت‌های پُر تنش و پیچیده‌ای را در حوزه کار گروهی و تعاملات شکل می‌دهد. با این وجود، بعد از ده‌ها مسابقه و بیش از ۲۰ ساعت تجربه بازی، این نکته نیز آشکار شده است که فرصت‌های فراوانی برای گسترش این ایده جذاب وجود دارد. تنوع شخصیت‌ها، سفینه‌ها و سلاح‌های قابل استفاده در نبرد محدود است و پس از طی کردن ارزش سیاه‌چاله‌ها در چند دور مسابقه، احتمالاً با تمام دشمنان گوناگون برای مبارزه و مناطق برای کاوش روبرو شده‌اید، که این امر باعث کاهش طول عمر این نبردهای کیهانی می‌شود. با این حال، زمانی که یک گروه خوب گرد هم می‌آیند، مکانیک تیراندازی محکم اما روان وایلدگیت و نبرد چندبعدی سفینه به سفینه، رقیبی برای Sea of Thieves به شمار می‌آید.

وایلدگیت یک بازی تیراندازی چندنفره منحصربه‌فرد است که پنج تیم چهار نفره را به خطرناک‌ترین ناحیه کهکشان، یعنی ریچ، اعزام می‌کند تا برای به دست آوردن غنائم و افتخار با هم رقابت کنند. هدف غایی آن‌ها پیدا کردن Artifact ارزشمند است که در نقطه‌ای از فضا مخفی شده، و فرار با آن از طریق وایلدگیت است. با این حال، از آنجا که تنها یک عدد از این Artifact وجود دارد، درگیری بین خدمه‌ها در نبردهای پُرآشوب FPS تقریباً اجتناب‌ناپذیر است. برای افزایش شانس بقای خود (و جستجوی Artifact در این مسیر)، باید به سرعت بر روی سیارک‌ها و سیاره‌های کوچک مختلف فرود آیید تا وارد هرچه بیشتر سیاه‌چاله‌های کوچک PvE شوید، دشمنان را از بین ببرید و معماهای ساده را حل کنید تا هر غارتی را که در آنجا پنهان شده است، به دست آورید.

بهبود سفینه فضایی خود با سپرهای قوی‌تر، سلاح‌ها، تدابیر دفاعی و ارتقاء آمارها (مانند افزایش سرعت چرخش) می‌تواند تأثیر قابل توجهی در زمان نزدیک شدن یک سفینه دشمن و آغاز درگیری داشته باشد، که این امر منجر به ایجاد لحظات پُر تنش در وایلدگیت می‌شود. من به طور خاص از انتخاب توپ‌های مورد علاقه‌ام برای سفینه‌ام لذت می‌برم، زیرا گزینه‌های واقعاً جذابی وجود دارد، مانند توپ تک‌تیرانداز که می‌تواند مشکلات زیادی را برای دشمنان حتی از راه دور ایجاد کند، یا توپ بمب که بمب‌ها را به هر چیزی که با آن برخورد می‌کند متصل می‌کند و می‌تواند در صورت شلیک توسط توپ دیگر منفجر شود. اگر بتوانید Artifact را پیدا کرده و با آن فرار کنید، یا به سادگی تمام خدمه‌های دشمن را قبل از اینکه بتوانند آن را استخراج کنند، نابود کنید، پیروزی از آن شما خواهد بود – و در مسابقاتی که می‌توانند بیش از ۴۰ دقیقه به طول انجامند، طعم پیروزی بسیار شیرین است.

متأسفانه، سطح هماهنگی مورد نیاز همیشه به نتایج مطلوب منجر نمی‌شود، به ویژه هنگامی که با هم‌تیمی‌های تصادفی بازی می‌کنید، در این حالت بازیکنان ساکت یا بدتر از آن، شخصیت‌های بسیار سمی می‌توانند تجربه ناخوشایندی را رقم بزنند. من متوجه شدم که بیشتر تجربیات من در مسابقات، نمایش‌های اسفناکی از پتانسیل وایلدگیت بود، زیرا شما واقعاً به یک تیم کامل نیاز دارید که با هم ارتباط برقرار کنند و با تمام قوا شلیک کنند تا امیدی به شکست دادن حریفان خود داشته باشید. اما هنگامی که با تیم‌های همسان خوش‌شانس بودم یا دوستان خود را به مهمانی آوردم، همکاری برای نابودی سیاه‌چاله‌ها و پیشی گرفتن از جوخه‌های رقیب، مسابقات فوق‌العاده‌ای را رقم زد.

هیچ داستانی در وایلدگیت وجود ندارد، یا حداقل داستانی فراتر از تکه‌های کوچکی که می‌توانید از منوی بین مسابقات بخوانید، اما جهان قطعاً دارای شخصیتی متمایز و دلپذیر است. این ویژگی می‌تواند در موجودات خبیثی مانند مهاجمان و اشکال حیات بیگانه باشد که شبیه مترسک‌ها به نظر می‌رسند، یا شخصیت‌های قابل بازی، که Prospector نامیده می‌شوند، و شامل موجودات مختلفی از یک بیگانه شبیه سگ بزرگ تا یک موجود آبزی در یک آکواریوم مکانیکی می‌شوند. هر Prospector مجموعه جالبی از ویژگی‌ها و توانایی‌های خاص خود را دارد که می‌تواند از آن‌ها برای کمک به موفقیت (یا نابودی) تیم استفاده کند. به عنوان مثال، یک بیگانه چهار بازو به نام Ion می‌تواند از قدرت بدنی خود برای آسیب رساندن به بدنه کشتی‌ها تنها با ضربه زدن به آن‌ها با مشت‌هایش استفاده کند، در حالی که Venture ربات به عنوان یک شخصیت شروع‌کننده عالی عمل می‌کند، زیرا برای زنده ماندن نیازی به اکسیژن ندارد، سریع‌تر سلامتی خود را بازیابی می‌کند و در صورت حضور دشمنان در پشت سرشان به آن‌ها هشدار داده می‌شود.

من بسیار خوشحال شدم که هر کدام را امتحان کردم تا ببینم کدام یک با سبک بازی من سازگار است، و شخصیت مورد علاقه من Sal بود، یک مهندس آبزی که در تعمیر کشتی تخصص دارد و می‌تواند غارت‌های ناخواسته را با تبدیل مجدد آن‌ها به موارد مفید تغییر دهد – یک توانایی بسیار قدرتمند در بازی‌ای که در آن شانس شما با غارت اغلب تفاوت بین زندگی و مرگ است. به نظر می‌رسد که در این زمینه عدم تعادل جزئی در مورد شخصیت‌ها وجود دارد، زیرا Prospectorهایی مانند Kae، که توانایی‌های تله‌پورت و تله‌کینزی او را در سوار شدن به کشتی‌ها به صورت پنهانی عالی می‌کند، حتی دزدیدن وسایل از بدنه آن‌ها بدون ورود به کشتی، گاهی اوقات می‌تواند بسیار قوی به نظر برسد. از طرف دیگر، شخصیت‌هایی مانند Adrian، که عمدتاً می‌توانند به سرعت در فضا حرکت کنند، در مقایسه با آن‌ها به طرز ناامیدکننده‌ای ضعیف به نظر می‌رسند. و همانطور که در مورد بسیاری از جنبه‌های وایلدگیت وجود دارد، بزرگ‌ترین مشکل به سادگی کمبود گزینه‌ها است، زیرا مدت زیادی طول نمی‌کشد تا هر هفت Prospector را باز کنید و در مورد شخصیت‌های برتر تصمیم بگیرید. دیدن تعداد انگشت‌شماری از شخصیت‌های آشنا در هر کشتی، در آنچه قرار است کهکشانی از احتمالات باشد، کمی ناامیدکننده است.

همچنین چندین کشتی برای باز کردن وجود دارد که هر کدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند. کشتی شروع شما، هانتر، در همه زمینه‌ها قابل اعتماد است، با سه توپ رو به جلو و افزایش سرعت در صورت کاهش سپرهای خود که آن را برای ورود و خروج سریع از درگیری‌ها مناسب می‌سازد، اما سه کشتی دیگر در ویژگی‌های خود جالب‌تر هستند. کشتی مورد علاقه من، باستین، دارای ویژگی خاصی است که سوار شدن بازیکنان رقیب را بسیار دشوارتر می‌کند، با درهایی که محکم قفل می‌شوند (اگر هم‌تیمی‌های سهل‌انگار شما به یاد داشته باشند که آن‌ها را ببندند) و توانایی شناسایی متجاوزان به طور پیش‌فرض – به علاوه دارای سلامت و قابلیت‌های دفاعی بیشتری نسبت به سایر کشتی‌ها برای جبران توپ‌های متوسط و سرعت آن است. این ویژگی به من این امکان را داد که آن را به آرامی در مسابقات بازی کنم، دفاع و منابع را جمع کنم در حالی که از حریفانم بیشتر دوام می‌آوردم، مانند یک جوجه‌تیغی جمع شده که منتظر است شکارچیان احتمالی را نیش بزند.

همچنین Privateer وجود دارد، یک کشتی جنگی با هشت جایگاه توپ که سریع‌تر شلیک می‌کند و آسیب بیشتری نسبت به سایر کشتی‌ها وارد می‌کند، که عملاً یک سبک بازی بسیار تهاجمی را الزامی می‌کند که یا بلافاصله مؤثر است یا منجر به کوتاه‌ترین مسابقات قابل تصور می‌شود. در نهایت، Scout وجود دارد: یک کشتی کوچک با سلامت و تهاجم کم که بیش از حد با مانورپذیری و سرعت دیوانه‌وار جبران می‌شود، و باید اعتراف کنم که بیشترین مسابقات را با آن برنده شدم، زیرا اینکه بتوانید به راحتی مصنوع را پیدا یا بدزدید و سپس از حریفان خود پیشی بگیرید برای یک استخراج سریع، شکست دادن آن بسیار سخت است. متأسفانه، این‌ها همچنین برخی از بازی‌های کم‌هیجان‌تری بودند که انجام دادم، زیرا نبرد کشتی به کشتی بسیار سرگرم‌کننده است و کنار گذاشتن آن به نام پیروزی دشوار است.

هنگام مبارزه پیاده، از تعداد محدودی سلاح و ابزار برای دفع هیولاهای NPC و گاهی اوقات سایر بازیکنان در هنگام تلاش برای سوار شدن یا زمانی که دشمن در حال سوار شدن است استفاده خواهید کرد. با تنها نه سلاح موجود در حال حاضر، سبک‌های بازی مختلف زیادی برای انتخاب وجود ندارد. این امر به ویژه زمانی صادق است که برخی از گزینه‌ها مانند لانچر Sidelong، یک بلستر عجیب و غریب که به صورت افقی شلیک می‌کند و از محیط عبور می‌کند، واقعاً مورد پسند من واقع نشد و روی قفسه خاک می‌خورد و مجموعه گزینه‌های قابل استفاده من را بسیار محدودتر کرد. با این حال، چند گزینه وجود دارد که قلب من را دزدید، مانند مسلسل شلیک کننده مواد چسبناک یا پرتابگر موشک قدرتمند ضد کشتی که به شما امکان می‌دهد بدون نیاز به نصب بر روی یک برجک، کشتی‌های دشمن را از بین ببرید. همچنین دو ابزار را انتخاب می‌کنید تا در کمربند ابزار خود نگه دارید، که به شما امکان می‌دهد کارهایی مانند پرتاب مته به کنار یک کشتی برای آسیب رساندن به آن در طول زمان، یا ابزاری که هر زمان که به کشتی خود تله‌پورت می‌کنید، تمام سلاح‌های شما را به طور خودکار بارگیری می‌کند، انجام دهید. ابزار مورد علاقه شخصی من سنگ است، که خب، یک سنگ است. شما آن را به سمت مردم پرتاب می‌کنید و آسیب زیادی وارد می‌کند – من واقعاً قدردانی می‌کنم که آن‌ها می‌توانستند آن را به یک خنجر پرتابی تبدیل کنند، اما در عوض خنده‌دارترین گزینه ممکن را انتخاب کردند. احساسات کمی بهتر از کشتن یک دشمن خشمگین که سلاح عظیمی را حمل می‌کند با یک سنگ معمولی وجود دارد.

اگرچه مسابقات می‌توانند بسیار لذت‌بخش باشند و قطعاً می‌توانید ذهنیت “فقط یک مسابقه دیگر” را در اوایل توسعه دهید، اما با تنها یک حالت بازی و گزینه‌های محدود شخصیت و کشتی، همه چیز در حال حاضر کمی ناکافی به نظر می‌رسد. وایلدگیت با به‌روزرسانی‌های منظم محتوا، پتانسیل واقعی خود را نشان خواهد داد، و خوشبختانه توسعه‌دهنده Moonshot Games از قبل یک نقشه راه منتشر کرده است که وعده اضافه شدن سه شخصیت یا کشتی جدید در سال را می‌دهد، زیرا آنچه در حال حاضر وجود دارد، فقط طعمی از چیزی است که امیدواریم در آینده بازی‌ای با تنوع بسیار بیشتر باشد. من مطمئن نیستم که سرعت به‌روزرسانی به اندازه‌ای سریع باشد که بتواند دامنه توجه کوتاه من را حفظ کند، اما حداقل این نشانه خوبی است که برنامه‌ای در حال اجرا است که پتانسیل بازگرداندن من به این کهکشان عجیب و غریب را دارد. هنوز سرگرمی زیادی در پیشرفت در پیروزی وجود دارد، و با توجه به دانشی که اکنون درباره انواع سیاه‌چاله‌هایی که باید پیدا شوند و غارت‌هایی که باید به دست آیند، دارم، با استراتژی بیشتری در نحوه بازی کردن مواجه می‌شوم، اما خیلی زود از چیزهایی که در ریچ دیدم، شگفت‌زده نشدم.

یکی از عواملی که به تازگی نگه‌داشتن بازی‌ها کمک می‌کند، این واقعیت است که اصلاح‌کننده‌های تصادفی در هر مسابقه اعمال می‌شوند که اگر می‌خواهید شانسی برای برنده شدن داشته باشید، باید خود را با آن‌ها سازگار کنید. یک بازی ممکن است دارای زالوهای انرژی‌خواری باشد که در خلاء شناور هستند و هنگام حرکت به کشتی شما متصل می‌شوند و باید به آن‌ها شلیک شود، در حالی که بازی دیگری ممکن است مملو از سیارک‌هایی باشد که سفر را به ویژه خطرناک می‌کنند، یا یک طوفان کیهانی که در گستره وسیعی از نقشه می‌پیچد و کشتی شما را نابود می‌کند مگر اینکه بتوانید سپری ویژه را برای دفاع در برابر آن غارت کنید. این‌ها یک روش بسیار هوشمندانه برای جلوگیری از این است که هر مسابقه حس یک کپی کربنی از مسابقه قبلی را نداشته باشد، اما باز هم، تعداد زیادی از آن‌ها هنوز وجود ندارد، و من شروع به دیدن اصلاح‌کننده‌های تکراری در یک بازه زمانی کوتاه کردم – قطعاً یکی از زمینه‌هایی که تنوع بیشتر در آن می‌تواند بسیار کمک کند، به ویژه اگر رویدادهای زنده‌ای وجود داشته باشد که به نحوی بر جهان تأثیر بگذارند تا همه چیز را تکان دهند.

استودیوی آبسیدین اخیراً به طور گسترده‌ای تبلیغ کرده است که چگونه به خاطر ساختن دنباله‌ها شناخته می‌شود. با توجه به اینکه نسخه دسترسی زودهنگام Grounded 2 به یکی از بهترین بازی‌های بقایی تبدیل می‌شود که تا به حال تجربه‌اش کرده‌ام، تیم بازاریابی احتمالاً تا سال‌های آینده حرف‌های زیادی برای گفتن در این زمینه خواهد داشت. این بازی بقای مینیاتوری، حتی در حالت نیمه‌کاره، با یک پرده داستانی (که حدود 25 ساعت طول کشید تا تمام شود)، تعداد انگشت‌شماری منطقه و مشکلات فنی متعددی که باید رفع شوند، به طرز چشمگیری نسخه اصلی خود را تحت الشعاع قرار می‌دهد. تاخت و تاز با سرعت در پارک بر پشت یک مورچه یا عنکبوت، نه تنها سفر را سریع‌تر و جذاب‌تر می‌کند، بلکه با اجازه دادن به شما برای تخلیه غنائم خود در یک کوله‌پشتی چندپای، مشکل قدیمی مدیریت موجودی در Grounded 1 را حل می‌کند. مکانیک‌های نقش‌آفرینی ساختن تخصص‌های خاص مانند جنگجو و جادوگر به طور قابل توجهی بهبود و ساده‌سازی شده‌اند و داستان، شخصیت‌ها و ریتم، یک جهش بزرگ رو به جلو نسبت به نسخه قبلی هستند.

اگر نسخه اول را از دست دادید (که نباید از دست می‌دادید)، بخشی از جذابیت این دو بازی در ایده اصلی آنها نهفته است که رویای دوران کودکی بسیاری را محقق می‌کند: اینها بازی‌های نقش‌آفرینی بقا هستند که در آن شما و حداکثر سه دوست در نقش گروهی از نوجوانان بازی می‌کنید که به اندازه مورچه‌ها کوچک شده‌اند و باید در یک بیابان حومه‌نشین مینیاتوری شبیه به فیلم “عزیزم، بچه‌ها را کوچک کردم”، به ماجراجویی بپردازید. شما و دوستانتان با حشرات مبارزه خواهید کرد، پایگاه‌هایی از چمن و سنگ‌ریزه خواهید ساخت، با یک شرکت شرور که وسواس عجیبی در کوچک کردن بچه‌ها دارد، روبرو خواهید شد و در دنیایی گم خواهید شد که با وجود اتفاق افتادن در پیش پا افتاده‌ترین مکان‌ها مانند داخل سطل زباله، جادویی و حماسی به نظر می‌رسد.

Grounded 2 – تصاویر

در حالی که داستان عالی نسخه اصلی، بهترین راز نگهداری‌شده در بازی‌ها بود (عمدتاً به این دلیل که بخش‌های داستانی با ده‌ها ساعت گیم‌پلی بقا از هم جدا شده بودند)، دنباله آن شخصیت‌های جذاب و دیالوگ‌های خنده‌دارش را در کانون توجه قرار می‌دهد. به سبک واقعی آبسیدین، این یکی از خنده‌دارترین بازی‌هایی است که در این مدت انجام داده‌ام. هر یک از چهار قهرمان اصلی بازگشته این بار با ایده کوچک شدن بسیار راحت هستند و پر از طعنه‌های خودپسندانه هستند و اسلون بومونت، “متحد” و راهنمای اصلی شما، یکی از اجراهای مورد علاقه من را با رفتار نسبتاً شیطانی نامادری‌اش ارائه می‌دهد که هرگز نمی‌توانست لبخند را از لبانم دور کند.

انتقال از حیاط خلوت به پارک، مناطق جدید و جالبی را ارائه می‌دهد که مورد علاقه من در بین آنها یک چرخ دستی بستنی واژگون‌شده است که کل منطقه را به یک زمین بایر یخی تبدیل کرده است که در آن مسافران ناآماده در جای خود یخ می‌زنند. همچنین یک مجسمه غول‌پیکر وجود دارد که مانند یک برج شوم عمل می‌کند و خواستار صعود به آن است و یک باغ پله‌ای سنگفرش شده وجود دارد که به عنوان یک هزارتوی وسیع عمل می‌کند. فراتر از این مثال‌ها، در حال حاضر مناطق بسیار کمی وجود دارند که خاص و منحصربه‌فرد به نظر می‌رسند – همچنین یک بوته بزرگ پر از شاخه‌ها برای پیمایش، یک کباب‌پز افتاده که به عنوان یک منطقه آتشفشانی عمل می‌کند و یک میز پیک‌نیک پیدا خواهید کرد، اما همه این ایده‌ها مستقیماً از محیط حیاط خلوت بازی قبلی گرفته شده‌اند و تغییرات زیادی ایجاد نمی‌کنند. اولین Grounded همچنین دارای یک منطقه آبی برکه کوی مرتب، یک منطقه بمباران‌شده حشرات پر از سم و یک جعبه شنی شبیه صحرا است، اما این نقشه جدید در حال حاضر همان سطح از تنوع را ندارد. البته، بسیاری از این موارد در طول دوره توسعه دسترسی زودهنگام خود Grounded 1 اضافه شدند و هنوز بخش‌های بزرگی از پارک در حال حاضر مسدود شده‌اند – بنابراین با فرض اینکه اتفاق وحشتناکی رخ ندهد (و در این دوره و زمان، لزوماً تضمینی وجود ندارد)، منطقی است که فرض کنیم آبسیدین ایده‌های بزرگی برای ارائه قبل از نسخه 1.0 دارد.

بسیاری از اصول اساسی از اولین Grounded بازگشته‌اند، از جمله دشمنانی مانند مورچه‌های قرمز و بافندگان کروی، سلاح‌هایی مانند شمشیر سوزن پشه خون‌آشام و مکانیک‌هایی مانند سیستم جهش و ارتقاء سلاح که در حال حاضر کاملاً آشنا به نظر می‌رسند. اما Grounded 2 همچنین از امتحان چیزهای جدید و ایجاد پیشرفت‌های مهم ابایی ندارد، مانند اینکه دیگر نیازی به حمل بیل، تبر و چکش ندارید، زیرا همه آنها با یک ابزار همه‌کاره بسیار بهتر جایگزین شده‌اند که همیشه در دسترس دارید و نیازی به تعمیر ندارد. این خیلی راحت است!

یک تغییر اساسی این است که اکنون می‌توانید به کلاس‌های خاص مانند سرکش یا جادوگر با زره و سلاح‌های موجود برای پشتیبانی از سبک‌های بازی مختلف، تبدیل شوید. این تا حدودی یک چیز غیررسمی در نسخه اصلی بود، اما اکنون تجهیزاتی را دریافت می‌کنید که به‌طور ویژه با در نظر گرفتن عملکردهای خاص طراحی شده‌اند و پاداش‌های آماری برای همراهی با آنها، که واقعاً جالب است. اینکه بتوانم بین تبدیل نوجوان درس‌خوانم به یک سرکش سریع با یک خنجر مرگبار یا یک جانور کند با یک سلاح دو دستی و زره پوشیده از پوسته کفشدوزک انتخاب کنم، دقیقاً همان چیزی بود که نمی‌دانستم از دست داده‌ام و کاملاً عالی است.

با این حال، بزرگترین افزودنی این است که اکنون می‌توانید حشرات را پیدا کنید و اهلی کنید تا از آنها به عنوان اسب‌های شخصی خود استفاده کنید، که نحوه حرکت شما در بیابان را به طور کامل تغییر می‌دهد. به جای ساختن زیپ‌لاین یا پیاده‌روی در همه جا، اکنون می‌توانید در کمترین زمان در کل نقشه بدوید و حتی با پشه‌ها و سوسک‌ها از روی جانور سواری خود مبارزه کنید. در حال حاضر فقط دو سواری در دسترس است، اما هر دوی آنها تغییردهنده بازی‌های کاملاً آشکار هستند: یک مورچه سرباز قرمز که می‌تواند مقدار زیادی مواد حمل کند و با آرواره‌های قدرتمند خود موانع را بجود و یک بافنده کروی غول‌پیکر که می‌تواند روی تار عنکبوت بخزد و حشرات کوچک‌تر را با یک غرش عنکبوتی قدرتمند بترساند. توانایی دویدن در سراسر نقشه در کمتر از یک دقیقه همچنین به این معنی است که اکنون وقتی یکی از دوستان خود را در شرایط سختی می‌بیند، می‌توانید جانور جنگی خود را احضار کنید و برای کمک به آنها مسابقه دهید، که همیشه یک گزینه واقعی در نسخه اصلی نبود.

من عاشق چیزی هستم که در آن مناطق دیده‌ام، اما یک جایی که امیدوارم آبسیدین در نهایت توجه بیشتری نشان دهد، ساخت پایگاه است که متأسفانه در حال حاضر شبیه نسخه اصلی است. مکانیک‌های آن هنوز به اندازه کافی خوب هستند که کار را انجام دهند، اما اغلب همان پیام‌های خطای قدیمی را دریافت می‌کنم که برخی از اشیایی که سعی می‌کردم قرار دهم مسدود شده‌اند، در حالی که هیچ مانعی در دید نیست و برخی از سطوح ساختمانی (مانند پایه سنگ‌ریزه) آنقدر ناهموار هستند که قرار دادن اشیاء روی آنها را به طرز خنده‌داری کج می‌کند که به‌طور غیرقابل قبولی زشت است. به نظر می‌رسد که این یکی از کمترین زمینه‌های بهبودیافته در وضعیت فعلی خود است.

یکی دیگر از چیزهایی که می‌تواند توجه بیشتری را به خود جلب کند، تنوع دشمن است، زیرا اکثریت قریب به اتفاق افراد شروری که در Grounded 2 پیدا خواهید کرد، مستقیماً از نسخه قبلی آن گرفته شده‌اند، بنابراین من قبل از اینکه پا به پارک بگذارم، تمام حرکات آنها را می‌دانستم. گهگاهی با موجودات جدیدی روبرو شده‌ام، مانند پروانه‌هایی که یخ تنفس می‌کنند و با خشونت و تاکتیک‌های یک اژدها می‌جنگند یا آخوندک‌هایی که از چنگال‌های تیغ‌مانند خود برای تکه تکه کردن من استفاده می‌کنند، اما بیشتر اوقات همان مورچه‌ها، بافندگان کروی و لاروهایی را می‌کشتم که قبلاً هزاران نفر از آنها را کشته‌ام. به همین ترتیب، در حال حاضر Grounded 2 حتی بسیاری از دشمنان موجود در نسخه اصلی را ندارد (یا اگر اینجا هستند، هنوز زیر سنگ مناسبی را نگاه نکرده‌ام)، مانند سوسک‌های سیاه گاوی و زنبورها – اما باز هم، شانس بسیار خوبی وجود دارد که آبسیدین این هیولاها (یا بهتر از آن، نسخه‌های اصلاح‌شده آنها) را برای مناطق بعدی که هنوز در دسترس نیستند، ذخیره می‌کند.

در مورد نحوه اجرا، این یک بازی نسبتاً ناهموار است، حتی برای بازی‌های دسترسی زودهنگام. به‌ویژه از آنجایی که نسخه قبلی حتی مدتی پس از رسیدن به نسخه 1.0 بهترین عملکرد را نداشت، انتظار نداشتم بدون مشکل اجرا شود، اما حتی با وجود این انتظارات، این بازی به‌طور قابل اعتمادی غیرقابل اعتماد بود. پس از ساختن یک پایگاه با اندازه مناسب و قطع کردن تعدادی علف، متوجه شدم که منطقه نزدیک خانه‌ام به طور منظم مشکلات جدی نرخ فریم دارد، بازی من حدوداً هر پنج ساعت یکبار خراب می‌شد، دشمنان گهگاهی در داخل اشیاء گیر می‌کردند و موارد دیگر. “بازی ناتمام، ناتمام به نظر می‌رسد” به سختی تعجب‌آور است، می‌دانم، اما این هنوز به اندازه کافی یک مشکل است که احتمالاً برای کسانی که تحمل کمی برای نوع خاصی از اشکالات دارند، یک مانع باشد. من معمولاً در مورد این مسائل خیلی زود عصبانی می‌شوم، بنابراین این گواهی بر این است که بقیه چیزها چقدر عالی هستند که من هنوز بعد از تحمل همه اینها، در مورد Grounded 2 بسیار هیجان‌زده هستم.